مبحث زير همونطوري که از اسمش پيداست ، هيچگونه پايه و اساس  منطقي ،علمي و مذهبي نداره و فقط به درد سرگرمي ميخوره . از همه ی کساني که اين بخش رو ميخونن انتظار دارم که اين مطلب رو فراموش نکنن : ما اشرف مخلوقاتيم و بايد از همه چيز به عنوان سرگرمي استفاده کنيم. اما اجازه نديم که کسي يا چیزي از ما به عنوان سرگرمي استفاده کنه.

گر صف قافله ي عشق ز  نزدم برود ، آخر باش        مي  به کامم خوش و صد سال مرا ساغر باش

مرغک زار  دلم ،  بر سر کويت    چو نشست          تير عشقت    دو پرش کوفت    ز  بهرم پر باش

*********

همدل و همنفسي نيست خدايا چه کنم؟     همرهم جز تو کسي نيست   خدايا چه کنم ؟

    از غم چرخ بلا    ناله سپردم     به نسيم         دست فرياد  رسي نيست     خدايا چه کنم؟

*********